In een verlaten vergaderzaaltje van sporthal De Paperclip lag de voorzittershamer van Limes eenzaam en alleen op een stoffige tafel. Het was kerstavond en de sporthal was leeg en donker.
Nu iedereen zich thuis had omringd met familie, vrienden en teamgenoten, dacht de eenzame voorzittershamer terug aan vervlogen tijden waarin hij met overtuiging vergaderingen dirigeerde en besluiten van het bestuur afhamerde. De voorzittershamer droomde ervan snel weer in handen te komen van een nieuwe eigenaar om samen vorm te geven aan het voorzitterschap van Limes.
In de verte klonk de kerkklok van Vleuten die de kerstnacht inluidde. Precies op dat moment werd de voorzittershamer op magische wijze verlicht en met een gouden gloed omhuld. Overal klonken nu stemmen en de voorzittershamer begreep al snel dat dit de goede voornemens van mensen moesten zijn.
Er was één stem die duidelijker klonk dan alle andere. Het was de stem van iemand die sterk overwoog om zich een paar jaar als voorzitter in te zetten voor de belangen van een sportvereniging. Stiekem droomde deze persoon van het creëren van een inclusieve omgeving waarin alle leden zich thuis voelen.
Aangetrokken door deze gedachte, begon de voorzittershamer te zweven en vloog hij door het raam van het verlaten vergaderzaaltje naar buiten, de koude kerstnacht in. De voorzittershamer zweefde door de nacht, voortgestuwd door de goede voornemens die als een onzichtbare kracht hem leidden naar de bron van die specifieke stem. Onderweg passeerde hij besneeuwde straten en stille pleinen, gehuld in een serene kerstsfeer.
Uiteindelijk kwam de voorzittershamer aan bij een huis ergens in Leidsche Rijn. Door het raam zag hij de persoon, wiens stem zo duidelijk had geklonken. Het was iemand met een vastberaden blik in de ogen, omringd door kerstversieringen en een knapperend haardvuur. De persoon bladerde door notities en sprak zacht met zichzelf over de visie die hij voor Limes wil gaan realiseren. De voorzittershamer besloot de persoon te naderen en zweefde de woonkamer binnen. Op het moment dat de gloed van de hamer de ruimte vulde, keek de persoon verrast op. De magie was duidelijk voelbaar en de persoon begreep meteen dat er iets bijzonders gaande was.
"Ben jij de voorzittershamer van Limes?" vroeg de persoon met een verwonderde stem.
De hamer knikte op een manier die leek op instemming. Zonder aarzeling zweefde de hamer in de richting van de persoon en legde zichzelf voorzichtig in de uitgestoken handpalm. Op dat moment voelde de persoon een krachtige verbinding, alsof hij niet alleen was in zijn streven naar een veilige sportomgeving.
Met de voorzittershamer in handen, voelde de persoon een hernieuwde vastberadenheid. Samen zouden ze werken aan de verwezenlijking van hun droom, aan een inclusieve en warme gemeenschap binnen Limes. De kerkklok van Vleuten luidde opnieuw, maar dit keer klonk het als een symfonie van hoop en belofte voor de toekomst.
En zo begon een nieuw hoofdstuk voor zowel de voorzittershamer als de persoon die de uitdaging van het voorzitterschap aannam op deze bijzondere kerstavond. De lege Paperclip zou binnenkort weer gevuld zijn met leven, enthousiasme en de gedeelde passie van vele volleyballers. De magie van kerst had niet alleen de voorzittershamer verlicht, maar ook de harten van hen die zich inzetten voor de verdere doorontwikkeling van Limes.
Ben jij deze persoon met goede voornemens? Neem dan contact op met bestuur@limesvolleybal.nl